Zo af en toe zet ik een datingoproep op internet, en ik weet zeker dat het goed samengesteld is en leuk klinkt, want meestal krijg ik daar behoorlijk wat reacties op. Hoewel ik al duidelijk aangeef dat ik ongebonden ben en op zoek naar ongebonden krijg ik toch veel reacties van getrouwde mannen die eigenlijk buiten de categorie vallen.

Ach ja, ik laat ze hun verhaal maar vertellen. De meesten zijn al tijden getrouwd, het huwelijk is verzuurd en aan seks wordt niet meer gedaan. Meestal zijn de kinderen de deur al uit. De verveling en ergernis slaan toe. Van ellende zoeken ze op internet naar leuke contacten in de hoop dat er iemand is waarmee ze zich kunnen vermaken. Sinds kort weet ik dat die mannen zichzelf niet serieus genoeg nemen. Ik raakte in gesprek met een man die hierop een mooi antwoord had gevonden, KISS, noemde hij het, Keep It Stupid Simpel.

Ook zijn huwelijk was een beetje uitgeblust maar hij had nog spirit genoeg om na te denken en niet te twijfelen aan zichzelf. Bovendien was hij een specialist op gebied van communicatie en dat wilde hij thuis ook in de praktijk brengen. Hij stelde namelijk zijn doelen voor zijn toekomst en vroeg zich daarbij af: “wil ik nog getrouwd blijven”. Het antwoord was ja, want voor zijn gevoel is 80 procent van het huwelijk nog goed, alleen miste hij iets en hij wilde het niet blijven missen!

In plaats van het op internet te zoeken naar alternatieven confronteerde hij zijn vrouw met zijn gemis, zo zeker was hij van zichzelf en de liefde van zijn vrouw voor hem. Toen hij niet direct een antwoord kreeg, want meestal staat een vrouw op zo’n moment met een mond vol tanden, zei hij: “joh, ik ben nu zo lang met je getrouwd, ik mis wat, maar kan jou niet missen…jij mag kiezen, of een scheiding, of mij de vrijheid laten, of je vult aan waar ik nu eenmaal zo’n behoefte aan heb.” Hij legde de verantwoordelijkheid voor zijn geluk op het bordje van zijn vrouw. Aan haar de keuze. Het duurde vrij lang voordat hij een antwoord kreeg want er viel heel wat te plussen en te minnen en tijdrekken kan soms ook winst zijn bij mannen die tegen de penopauze aanzitten.

Soms gaat het over. Maar het ging niet over, de man nam zichzelf serieus en ging dreigen met leuke internetvriendinnen waar hij wel bevrediging in vond, zonder te specificeren waar die bevrediging dan wel in zat. Toen haalde de vrouw bakzeil en uiteindelijk ging het stel richting sekstherapeut. Na wat therapieën kwam de inspiratie, want hoe bedrieglijk eenvoudig had het kunnen zijn door te gaan scheiden. Nu werd er tenminste een poging gedaan en het was niet altijd even makkelijk. En ging het niet altijd even makkelijk, dan zei hij tegen zichzelf of zijn vrouw: “Keep It Simpel Stupid!” Ze spraken af om weer de moeite voor elkaar te doen, proberen om van ‘houden van’ een werkwoord te maken door er aan te werken, waardoor de liefde kon worden herontdekt. En dat lukte, na een tijdje verklaarde de vrouw zelfs dat ze weer verliefd op hem was.

Natuurlijk heeft zo’n proces tijd nodig, maar het was niet zonder succes. Niet weglopen maar de strijd aangaan. Voor het eerst kreeg ik het idee dat zich onder al die gebonden mannen die wanhopig op zoek zijn maar weinig echte volwassenen bevinden. Niet vluchten maar vechten, niet opgeven maar confronteren. Wakker worden en jezelf afvragen of je het de komende 30 jaar volhoudt zonder ‘vreemd’ te gaan. De vinger op de zere plek leggen. Scheiden vanwege vreemdgaan komt veel voor. Dat gebrek aan seks vaak de oorzaak is van vreemdgaan, daar praat niemand over en dat wordt eens hoog tijd. Het zou misschien handig zijn als er een cursus zou bestaan, die mannen en vrouwen stimuleert te vechten voor hun geluk, voor hun recht op knuffelen en legitieme seks met de partner waarmee ze al zo lang lief een leed gedeeld hebben. Tot die tijd zal het wel modderen blijven, want om mensen met volwassen wensen volwassen te laten reageren en handelen, daarvoor is nu eenmaal tijd en heel veel training nodig.

Lees meer

Tegenwoordig heb je allerlei soorten relaties, zoals lat of wop, van Living Apart Together tot Wippen, Ontbijten en Pleiten. Vaak zie je bij advertenties al welke voorkeuren mensen hebben voor de relatie die ze zoeken.

Ik heb voor mezelf al uitgevonden dat zo’n WOP relatie mij het beste bevalt, zeker in combinatie met mijn bijna volwassen kinderen. Dat is niet zo van de een op de andere dag gekomen, de ouderwetse manier, van huisje boompje beestje is mij in de praktijk niet zo goed bevallen.
Nee, geef mij dan maar het vrij–gezellige leven dat ik nu leid. Zeker omdat de kinderen het gewissel van kunstvaders niet zien zitten. Blijft toch het punt dat het op sommige momenten gezelliger is met z’n tweeën dan alleen, en daarbij komt nog het gevoel dat ik toch nog iets wil op het gebied van nachtleven. Daar stonden mijn kinderen toch ook wel voor open, hoewel de jeugd vaak conservatiever is dan dat men vermoedt. “Je doet maar wat je niet laten kunt, ma…zo lieten ze weten, als je het maar niet hier doet!” En dat klinkt wat minder democratisch in dit huisgezin, ik stuur hun vriendjes ook niet weg als ze aan komen wapperen en willen blijven slapen, vrijheid, blijheid.

Een wop-relatie buiten de deur dus, daar ging het kroost dus mee akkoord. En ma op avontuur. In het begin pak je het even voorzichtig aan. “Jongens, ik heb een vergadering vanavond, en het kan wel eens heeeel laat worden”, zo begon ik. En het werd een lange vergadering. ’s Morgens even voor zevenen was ik weer paraat. Geluidloos had ik de voordeur geopend, en was naar boven geslopen. Even later kwam ik weer fris en nieuw onder de douche vandaan, net als iedere morgen, om tien over zeven…niks aan de hand dus. Maar het thuisfront was niet achterlijk zo bleek ’s middags. “Ja, mijn moeder heeft vannacht een gast gescoord,” zo hoorde ik zoonlief oneerbiedig tegen zijn meisje zeggen door de telefoon. “Zelfs het schoonspul moet kennelijk bijgespijkerd worden over mijn uitspattingen dacht ik nog”.

Enkele dagen later kon ik weer ontsnappen, ik had de smaak zwaar te pakken. Het argument ‘vergadering’ hoefde ik duidelijk niet te gebruiken, dus ik vertelde ronduit wat ik van plan was. “Oké ma, maak er wat van”, zo liet mijn zoon weten met een vette knipoog. Bij een derde gelegenheid was het wat minder makkelijk. “Ja ma, we gaan nu zelf stappen, dus er is geen oppas”…voor de jongste. Dat was vervelend voor me…hè, net nu ik van de vrijheid geproefd heb. “Nou, dan vraag ik toch of hij hier komt”, deed ik even modern…maar dat werd per ommegaande afgestraft…”Nee ma, je gaat veel te snel. Als je hem over twee maanden nog leuk vindt, dan gaan we er over nadenken…maar nu nog niet, je houdt hem maar buiten de deur”.

Ik was sprakeloos. Ik voelde me als een 18-jarige, die door haar conservatieve moeder wordt afgeremd onder het motto: alles mag, als we het maar niet zien. Zo kwam ik tot de conclusie, dat die conservativiteit zowaar een geslacht heeft overgeslagen. Sjonge…van mijn opvoeding komt helemaal niks terecht… en het gekke is…dat heb ik mijn moeder ook zo vaak horen verzuchten…

Lees meer

Volgens mij vinden de meeste vrouwen seks maar zo zo”, constateerde mailvriend Karel onlangs. Zijn nachtleven staat al tijden op een laag pitje, maar ach ja, behalve dat ziet zijn huwelijk er nog wel aardig uit en dat mag zo blijven.

Mailvriend Arnold weet in ieder geval dat zijn eigen vrouw niet meer ‘in’ is voor een nachtelijke stoeipartij. Zelfs even met elkaar knuffelen is er niet bij. “Dan draait het toch weer uit op seks”, zo heeft ze laatst afwerend gezegd. Terwijl Karel er ‘vrede’ mee heeft om zo voort te leven, wordt Arnold soms helemaal dol. Hij krijgt het af en toe nog voor elkaar, al is het dan nog maar eens in de maand. Om de lieve vrede te bewaren. Eigenlijk heeft Arnold er schoon genoeg van. Hij denkt dus over om te gaan scheiden. Nu nog niet, later, als de kinderen wat groter zijn, dan wordt ie weer vrij man. Hij droomt er nu alvast van, een leven boordevol knuffelgedoe.

Beiden hebben om het ‘gat te vullen’ een oproep staan op internet. Eerlijk zijn ze wel, want er staat tenminste bij dat ze gebonden zijn. Ik durf te wedden dat hun eigen vrouwen hier niks van weten. Het is dus vaak niet bespreekbaar binnen het huwelijk. Scheiden blijkt dus ook niet alles. “Had ik maar iemand om mee te knuffelen”, begon Koos laatst tegen me. Niet omdat hij wilde dat ik me even beschikbaar stelde, want hij valt nu eenmaal niet op mijn type, zo heeft hij eens gezegd na het overseinen van mijn foto. Koos is zo’n ‘boffer’ die weer vrij man is geworden. Hij kan dus wat seks betreft zijn gang gaan. Maar hij heeft het te druk met de zaak en met voor zichzelf zorgen. En, hij is nog niemand tegengekomen. Dat kan natuurlijk ook als je gescheiden bent, dat je de goeie even niet tegenkomt. Ach ja, zo blijft het natuurlijk ook modderen.

Getrouwd blijven en toch nog aan je trekken komen. Dat seks niet meer bij de service hoort, is dus niet bespreekbaar, maar hoe zit het met andere zaken. Hoe zouden de mannen nu reageren als het vrouwtje geen zin had om te koken, omdat ze zelf geen honger heeft. Dan zoeken die mannen toch ook snel even iets om te eten. Ik kan me voorstellen dat men zich de eerste keer gaat redden met een patatje of de chinees, maar als het vaker gebeurt, zoek je toch een vast restaurant uit, waar je je een beetje thuis kan voelen. Na een tijdje pik je het niet meer, koken zal ze, wie geen zin heeft, moet maar zin maken, punt uit! Met vrijen is het een ander verhaal, geen zin is geen zin, en snel even wat halen is er niet bij. Het komt niet vaak voor dat een man tegen zijn vrouw zegt: “Truus, slaap jij vanavond even in de logeerkamer, ik heb een vrouwtje gevonden voor vannacht die wèl met me wil knuffelen, en ik heb dus de ruimte nodig. Zorg je ook even voor schone lakens, en eh, maak ons maar niet zo vroeg wakker morgenochtend, want het kan wel eens een latertje worden.”

Lees meer

Het is opvallend hoeveel vrouwen er bi zijn binnen een vaste relatie. Aan het einde van mijn zoektocht naar “soortgenoten”, was dat wel één van de conclusies die ik kon trekken. Ik val zelf ook op zowel mannen als vrouwen. De meeste vrouwen die ik tegen ben gekomen zijn mensen in een vaste, stabiele relatie met een man.

In eerste instantie is het lastig en verwarrend als je al verbonden bent met iemand. Ik persoonlijk voelde me erg schuldig; alles was zo goed tussen mijn partner en ik en toch verlangde ik naar meer. Hoe kan dat nou? Het mag niet! Waarom ik? Dat zijn zaken die op zo’n moment van besef door je heen gaan.

Eerst probeerde ik het gewoon te negeren, er geen aandacht aan te schenken en door te gaan met leven. Maar naarmate de tijd verstreek dreef elke aantrekkelijke vrouw die ik zag me steeds wanhopiger. Op een gegeven moment was het zelfs zo erg dat ik maar gewoon naar de grond keek om de realiteit te ontwijken. Het maakte me gek, ik kon met moeite mijn aandacht nog bij andere zaken houden.

Ik zag in dat er zo niet te leven viel en ben er met mijn vriend over gaan praten. Hij wist het al wel, maar in eerste instantie had ik gezegd dat ik er niks mee wilde doen vanwege onze goede relatie. Hij had toen al gezegd dat ik deze kant van mezelf ook onder ogen moest zien, maar ik wilde er toen niks van weten. Hij had gelijk gekregen.

Vele gesprekken en enkele maanden later waren we eruit. Hij zou altijd mijn nummer 1 blijven, hij is degene met wie ik leef en die ik met mijn hele hart en ziel liefheb. Hij is degene die mijn liefde krijgt. Maar wel wilde ik een meisje leren kennen tot wie ik me aangetrokken voelde in vriendschappelijke en lichamelijke zin. Ik wilde een vrouw vinden met wie ik een goede band kon ontwikkelen, die ik leuk en lief vond. De grote “maar” die aan m’n wens vast zat, was dat ze niet op zoek moest zijn naar een echte relatie met alles erop en eraan. Ze moest niet aan me vast gaan zitten en me verplichtingen op gaan leggen. Kortom: ik zocht een goede vriendin met een “extra dimensie”.

“Dat is wel een hele egoïstische wens,” dacht ik in het begin. Hoe dan ook, het komt over alsof je iemand gewoon wilt gebruiken. Toch voelde ik het niet zo. Ik wilde gewoon meer dan alleen seks, ik wilde ook vriendschap, aantrekkingskracht, spanning en een goed en fijn gevoel. Intimiteit is het goede woord. Dat is toch meer dan gewoon een stuk vlees dat naast je ligt. De bevestiging van dit idee kwam eigenlijk van de meisjes die ik gesproken had die puur en alleen op zoek waren naar seks. Die stootten me meteen af, ik vond het goedkoop en gevoelloos. Ik was teleurgesteld over de hoeveelheid vrouwen die zo dachten. Toen ik het bijna begon op te geven, ontdekte ik ineens dat degene die ik zocht eigenlijk vlakbij was.

Het lang genegeerde deel van mezelf krijgt nu de aandacht dat het verdient. 🙂

Lees meer

Wat bezielt de mens om via internet een nieuwe relatie te gaan zoeken. Veel mensen zien het blijkbaar niet zitten om in de supermarkt, het plaatselijke café of een uitgaansgelegenheid te gaan rondsnuffelen. Toch zou dat misschien de makkelijkste manier zijn.
Op de relatiesites is tegenwoordig volop keus, de nieuwe partners keurig en overzichtelijk in een rijtje, honderden zoekenden wachten op je. Morgen kan je leven er al anders uit gaan zien. Het heeft wel iets weg van de Lotto, dat gevoel van een winkans 1 op 2. Na de eerste selectie op leeftijd en omstandigheden kan je aan de slag. En dan is het oppassen geblazen met de beeldvorming. Relaties op internet…fantasie of werkelijkheid?

Het kan toch makkelijker? In een volle uitgaansgelegenheid pik je soms op honderd meter afstand de leukste kandidaat eruit. Nadat je eerste het uiterlijk hebt gekeurd, is het de kunst om op de een of andere manier een gesprek op gang te krijgen, een kwestie van even oefenen. En vaak weet je dan precies wat je hebt. Waarom dan moeilijk doen, zo in je dooie eentje op je slaapkamer achter de computer.

Het verschil mag duidelijk zijn, bij live ontmoetingen wordt inderdaad direct op het uiterlijk geselecteerd. Via internet wordt het innerlijk eerst verkend. Niet hoe je er uit ziet, maar wat je mening is en je gevoelens zijn. Ondanks dat zetten vooral heren op hun verlanglijstje nog de voorkeur voor die mooie blondine met lang haar en blauwe ogen, of voor de vrouw met grote borsten. Natuurlijk mag dat..maar over hoe het karakter van de vrouw van hun dromen is moet ook worden nagedacht, anders kan het soms tegenvallen. Vrouwen komen meer met wensen op het gebied van het innerlijk of karakter en wachten wat meer af voor wat betreft het uiterlijk. Ook dan kan men wel eens voor verrassingen komen te staan. De eerste foto laat toch vaak een tijdje op zich wachten.

Beeldvorming blijft toch het grootste struikelblok. De meesten weten heel goed wat ze willen en zoeken in de nieuwe partner constant de bevestiging van hun wensen en vermoedens. Komt het na een tijdje op een live ontmoeting, dan spat dat beeld soms al snel uit elkaar. Je virtuele vriend of vriendin blijkt toch heel anders dan in je fantasie. In de supermarkt zou je zo iemand zonder aarzelen voorbijlopen. Toch ken ik genoeg mensen die op deze manier weer aan hun ideale partner zijn gekomen en een lot uit de loterij hebben getroffen.

Het geeft pas een echte kick als je verwachtingen niet zo hoog gespannen zijn bij het leggen van internetcontacten. Bij ieder nieuw contact wordt het adrenalinegehalte verhoogd en kan de pret beginnen. Zie het maar als een nieuwe vorm van vermaak, een opwindende bezigheid. En als het mislukt zit er maar één ding op. Gewoon weer opnieuw proberen dus, want van iedere ervaring word je wijzer. Vooral de moed niet opgeven. Tenslotte doe je ook iedere week weer mee met die lotto, zonder dat je in een depressie raakt als je de hoofdprijs weer eens niet hebt gewonnen.

Lees meer