Het is maar goed dat mannen en vrouwen zo verschillend zijn. Dat maakt het leven interessant. Vrouwen zijn vaak flexibel want zij hebben al vanaf hun prille jeugd geleerd dat ze lief moeten zijn. Mannen en katten kun je nooit veranderen is een bekende spreuk.
Een man moet je nemen zoals hij is. En dan is het zaak vanaf het begin goed op te letten zodat je later niet kan zeuren. Als je een andere auto koopt neem je ook niet de eerste de beste, zeker als het ook nog een tweedehands is. Mannen ruil je eenmaal moeilijker in dan auto’s, zo redeneerde ik.
Met mijn nieuwste internet date vergat ik dit eigenlijk weer. Hij vertelde dat hij de laatste jaren heel wat ervaring had opgedaan, o.a. op de walletjes. Dat was eerst even slikken, maar wel eerlijk, en de rest klonk veelbelovend, zeker omdat hij zichzelf had laten testen op HIV en andere zaken. Echter na de eerste spannende weken met ongekende nachtelijke oplevingen, bleek dat hij al tevreden was met zichzelf na een recht-op-en-neertje en als hij klaar was, draaide hij zich tevreden om.
Het was dus ‘flink pet’ met de seks. Kunst, lekker makkelijk voor de vrouwtjes die daarmee hun brood moeten verdienen, dacht ik cynisch. Daarbij gaat het er om, of hij snel schuift, letterlijk en figuurlijk en natuurlijk had hij daarvoor complimenten gekregen. Maar voor mij was het heel frustrerend. Ik wilde meer, ook al wuifde ik dit in het begin nog naar de achtergrond, want hij kookte zo lekker. Vanaf het begin voelde hij zich in mijn huishouden als een vis in het water. Of het nu ging om koken, de was of de strijk, de plee en de badkamer poetsen, zelfs de naaimachine vormde voor hem geen probleem.
Een ideale partner, zo reageerden jaloerse buurvrouwen en vriendinnen. En toch braken die nachten mij behoorlijk op. Niet makkelijk dus, als je monogaam wilt blijven zodra je een vaste relatie hebt, ook al dwaalde ik in gedachten ‘s nachts weer af naar betere tijden. Toch gaf ik het niet gauw op. Ik deed elke keer opnieuw verwoede pogingen om uit te leggen dat ik ook iets wilde. Soms had ik het gevoel dat hij het eindelijk begrepen had en dat gaf me goede moed. Hij spoorde mij iedere keer zelfs aan om een uitleg te geven. Maar bij de volgende gelegenheid bleek dan toch weer dat hij op dit gebied leed aan een hardnekkige geheugenstoornis. Om moedeloos van te worden.
Ik kreeg er op een goed moment behoorlijk de ‘p’ in, toen hij weer dacht er binnen drie minuten vanaf te zijn. Toen maakte ik het uit met de venijnige opmerking: “Neem maar een opblaaspop, want meer heb je niet nodig”. Hij begreep er dus niks van, het was toch lekker en… het was toch altijd goed gegaan? In het vervolg pak ik het dus anders aan. Voor de strijk en was, de plee en de badkamer neem ik een werkster. Koken doe ik lekker zelf. En voor ’s nachts let ik goed op, dan neem ik iemand die van tevoren flink wordt getest, met soort proefritten dus. Ik kijk wel uit, want mannen, (en katten) die kan je nu eenmaal niet veranderen.